Badanie pedagogiczne obejmuje ocenę umiejętności czytania i pisania, badanie słuchu fonematycznego i pamięci słuchowej bezpośredniej, spostrzeganie na materiale literowym oraz bezpośrednią pamięć wzrokową, szczegółową analizę błędów w czytaniu i pisaniu pod kątem symptomatyki zaburzeń, ocenę poziomu graficznego pisma i znajomości zasad ortografii, analizę zeszytów szkolnych, a także analizę samodzielnych wytworów pisemnych badanego.
Ukazuje stan wiedzy i praktycznych umiejętności ucznia. Równocześnie obrazuje rodzicom faktyczny poziom nabytych sprawności, porównując je z wymaganiami programowymi klasy, do której dziecko uczęszcza. Uświadamia zarazem możliwości poprawy sytuacji przez odpowiednią terapię przy współpracy rodziców ze szkołą i poradnią.
Przeprowadzanie diagnozy pedagogicznej – etapy
1. Wypełnienie ankiety przez rodziców, oraz przekazanie opinii ze szkoły.
2. Badanie pedagogiczne składa się z:
– testu sprawdzenia umiejętności czytania i rozumienia tekstu. Zwykle uczeń otrzymuje krótki tekst do przeczytania, który nawiązuje poziomem trudności do etapu edukacji, na jakim dane dziecko się znajduje. Inaczej mówiąc, według norm i wytycznych podstawy programowej uczeń powinien bez problemu poradzić sobie z pracą z takim tekstem. Gdy uczeń czyta tekst, pedagog ocenia jego pracę, w tym tempo czytania, jego rytmikę, poprawność ale i również rozumienie tego, co uczeń przeczytał. Zwykle odbywa się to w oparciu o pytania do tekstu: badający zadaje je uczniowi i na tej podstawie ocenia, jak badane dziecko zrozumiało o czym był tekst. Zwykle uczeń nie ma w tym czasie możliwości spoglądania na tekst.
– testu sprawności i poprawności pisania. Młodsze dzieci, zwykle uczniowie klas I-III są proszone o napisanie konkretnych liter, swego imienia, krótkich wyrazów, np. kot, las, dom, mama ale i prostych zdań, np. Ala ma kota, Ten dom jest stary itp. Pedagog sprawdza poziom grafii ucznia oraz poprawność odwzorowywania poszczególnych liter. Jest to bardzo ważne, ponieważ utrwalenie nieprawidłowych wzorów liter może prowadzić do pogorszenia jakości pisma w kolejnych latach edukacji. Dzieci od klasy IV do VIII mają za zadanie napisać dyktando, gdzie pedagog sprawdza zarówno tempo pisania i jakość pisma dziecka ale i ocenia jego poprawność pod względem ortograficznym. Dyktando pozwala także na ocenę pamięci krótkotrwałej, np. czy dziecko zapamiętuje wyrazy, które ma napisać czy tez prosi o ich powtórzenie?
– dodatkowym testem jest prośba o napisanie dowolnego tekstu, np. listu, którego opowiadania czy kilku zdań o sobie. W ten sposób osoba badająca ocenia poprawność wypowiedzi pisemnej ucznia pod względem gramatycznym, stylistycznym ale i jego kreatywność, twórcze myślenie itp. W czasie próby pisania pedagog ma za zadanie również określić lateralizację, czyli stronność: którą ręką dziecko posługuje się w trakcie pisania, jak również poprawność chwytu długopisu. W razie nieprawidłowości należy go skorygować, np. za pomocą specjalnych nakładek na długopis czy ołówek, których dziecko powinno używać do momentu, aż chwyt nie będzie poprawny.W przypadku dzieci starszych – będących do najmniej w 4 klasie szkoły podstawowej – lub tych, u których stwierdzono trudności ortograficzne, próba pisania może zostać rozszerzona o sprawdzenie znajomości zasad ortograficznych: dyktando może być nasycone „trudnymi” wyrazami, a pedagog może prosić dziecko o wyjaśnienie zasady pisowni danego słowa: „Dlaczego ogród piszemy przez ó?” – odpowiedź powinna brzmieć: „Ogród piszemy przez ó ponieważ wymienia się na słowo ogrody”. Zwykle dzieci starsze bada się również pod względem znajomości gramatyki języka polskiego, w tym znajomości części mowy, zdania itp.
3. Omówienie wyników diagnozy z rodzicami, wydanie zaleceń do domu oraz szkoły. Przekazanie diagnozy.
Rodzaje diagnozy pedagogicznej – co można po takim badaniu stwierdzić?
Zwykle występują trzy, możliwe rozwiązania, warto je poznać.
– Dziecko nie ma trudności edukacyjnych, jego możliwości są przeciętne lub na poziomie wieku, radzi sobie na miarę swoich zdolności ale i na miarę wymagań programowych, nie wymaga żadnej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz terapii logopedycznej.
– Dziecko jest wybitnie zdolne, przejawia ponadprzeciętny potencjał intelektualny, ma szerokie lub sprecyzowane zainteresowania, które bardzo zgłębia, jest wyjątkowo utalentowane w pewnej kwestii, wymaga zastosowania zaleceń do pracy z uczniem zdolnym.
– Dziecko ma trudności edukacyjne, które można podzielić na: Niewielkie trudności, zwykle z konkretnego przedmiotu, które można przezwyciężyć poprzez pracę własną, niewielką pomoc nauczyciela lub rodziców. Trudności o charakterze ogólnym, które idą w parze z przeciętnym ilorazem intelektualnym, dziecko ma nieco niższy potencjał niż rówieśnicy, nie radzi sobie z wymaganiami programowymi – po pierwszym badaniu zwykle zaleca się dziecku pomoc psychologiczno-pedagogiczną w postaci dodatkowych zajęć w szkole, po kolejnym: dostosowanie wymagań edukacyjnych z przedmiotów, które sprawiają mu nadal trudność. W niektórych przypadkach dziecko można objąć nawet kształceniem specjalnym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną stopnia lekkiego: jeśli jego możliwości będą coraz niższe. – Trudności dziecka mają charakter specyficzny pod postacią dysleksji (trudności w procesie czytania, spowodowane zaburzeniami postrzegania liter – nie spowodowane wadą wzroku! – lub wysłuchiwania dźwięków), dysortografii (trudności w poprawnym pisaniu mimo znajomości reguł ortograficznych), – dysgrafii (trudności w pisaniu, polegające na nieczytelnym mało kaligraficznym pisaniu, pismo jest trudne lub nawet niemożliwe do odczytania)
W celu umówienia się na diagnozę pedagogiczną prosimy o telefon do Koordynatora Biura: Pani Magdalena Mierzejewska 798 279 282 kontakt@przystanszkraba.pl